domingo, 2 de agosto de 2015

El viaje

Ilustración de Louis Houpin para Peau d'Ane de Charles Perrault
(La maison du cahier, Béziers, c. 1940)

EL VIAJE

Un día supiste por fin
lo que tenías que hacer, y empezaste,
aunque a tu alrededor las voces
seguían gritando
sus malos consejos,
aunque toda la casa
empezó a temblar
y sentiste el antiguo tirón
en los tobillos.
“¡Arréglame la vida!”
gritaba cada voz.
Pero no paraste.
Sabías lo que tenías que hacer,
aunque el viento hurgaba
con sus dedos rígidos
en las bases mismas,
aunque su melancolía
fuese terrible. Ya era bastante
tarde, y una noche salvaje,
y la calle llena de ramas
caídas y de piedras.
Pero de a poco,
mientras dejabas las voces atrás,
las estrellas empezaron a arder
entre las sábanas de nubes,
y había una voz nueva,
que lentamente
reconociste como tu propia voz,
que te acompañaba
mientras te adentrabas más y más
en el mundo,
decidida a hacer
lo único que podías hacer,
 decidida a salvar
la única vida que podías salvar.
"The journey", Dream work (1986)
-traducción de Sandra Toro-

 


2 comentarios:

  1. Gràcies per opinar, Laura! A mi també és un poema que m'encanta. L'autora ara té davers 80 anys i conten que viu aprop d'un bosc i cada matí surt a passejar i escriure, com ha fet tota sa vida. Ha guanyat molts de premis i és molt reconeguda als EEUU. Si punxes als enllaços, pots trobar més composicions seves, encara que crec que no hi ha molt seu traduït al castellà o al català.

    ResponderEliminar